top of page

Yazılarım

Anı-Öykü Sayfası /

DOĞAYA YER BIRAK!..

Sosyal medyada alışageldiğimiz bir sahne;

Muhabir elinde bir mikrofon, bir Amca’ya soruyor; “Gelecek nesillere ne söylemek istersiniz?”

Amca’nın cevabı; “Gelmesinler!..”

Bu müthiş cevap üzerine kitap yazılır. İnsanoğlu doğayı öyle bir hale getirdi ki; küresel ısınmadaki geri döndürülemez durum dünyayı yaşanmaz hale sokacak bu gidişle. İklim değişikliği, biyoçeşitlilik ve habitat kayıplarındaki devasa artış, doğal kaynakların hala açgözlülükle aşırı tüketilmeye devam edilmesi ve çevrenin hala hunharca kirletilmeye devam edilmesi gezegenin geleceği için insanoğluna bir dur demenin zamanının geldiğini gösteriyor. Ama kim “dur” diyecek…

Dünya’daki doğal afetler; işte bizim güzel ülkemizdeki denizlerin müsilaj kusarak yaptığı ölüm çırpınışları, son orman yangınları, seller… Durum her geçen gün daha da kötüye gidecek…

Ben hep diyorum; İnsanoğlu doğanın kanseridir diye. Bu düşünceme hiç taraftar bulamadığımı düşünüyordum, çünkü insan kendisine bir hastalık gözüyle bakar mı? İşte kimse bakmadığı için ve dini bakış açısıyla her insanoğlunun yaratılmış varlıkların en yücesi olduğuna inanıldığına göre kimse kendini doğanın kanseri olarak kabul etmez, etmiyor. Ama acı gerçek bu, dünyanın doğasının içinde bulunduğu kötü durumun tek sorumlusu insan…

Bana göre gezegenin içinde bulunduğu bu durumu biraz da Amerikan Medeniyetine borçluyuz, ama adamlar eyaletlerinin birinde bir granit anıt dikmişler ki dikkate değer. Rehbertaşı adındaki bu anıtta Sina Dağı’nda Musa Peygamber’e verilen 10 emir’den esinlenilmiş gibi insanlığa 10 adet emir yazmışlar. Bu emirlerden ikisi çok ilginç;

1-İnsan nüfusunu daima doğa ile uyumlu olarak 500 milyon’un altında tut.

2-Dünyada bir kanser olma, doğaya yer bırak, doğaya yer bırak.

Ben şahsen, insan nüfusunun bugünkünün yarısı olması gerektiğini, dünyanın istihap haddinin bu olduğunu düşünürüm. Yarıya nasıl indireceksin sorusuna ise doğal olarak cevap veremem. Belki nüfus artış hızını azaltarak olur. Zaten bugün dünya üzerinde nefes alan her insan 100 yıl sonra ölmüş olacak. Nüfus artış hızının denetlenmesiyle maksat hasıl olabilir. Ama sözkonusu anıtı yazanlar çok acımasız davranmış, 500 milyon insanı dünyaya yeterli görmüşler…

Benim asıl ilgilendiğim ise ikinci emir; ne kadar doğru…

DÜNYADA BİR KANSER OLMA, DOĞAYA YER BIRAK!...

bottom of page